Kaszuby - region kulturowy w północnej Polsce, będący częścią Pomorza Gdańskiego. Rdzenni Kaszubi posługują się językiem kaszubskim, który od 2005 ma status języka regionalnego.
Na północy w kolorze stroju dominował kolor niebieski, w środkowych i południowych Kaszubach – zielony, brązowy i żółty.
Na Kaszubach używano takich instrumentów jak diabelskie skrzypce (diôbelsczé skrzëpce) czy burczybas ( mrëczk lub brómtop), które można zobaczyć podczas naszych koncertów.
Strój damski - Koszule szyto z płótna bawełnianego albo lnianego. Koszula mogła mieć krótki lub długi rękaw, ale zawsze zakończeniem przy szyi był mały, stojący kołnierzyk. Gorsety szyto z gładkich materiałów i niczym nie ozdabiano. Kaszubki zawsze ubierały dwie spódnice, z których jedna pełniła rolę halki. Spodnia spódnica noszona przez młode dziewczęta była w kolorze niebieskim, zaś kobiety zamężne nosiły spódnice granatowe albo brązowe. Obowiązkowym elementem damskiej garderoby były też zapaski, nazywane na Kaszubach szertuchami. Zwykłe zapaski szyło się z płótna, a zapaski do stroju świątecznego były z zielonego albo modrego jedwabiu. Panny zakładały na spódnice szertuchy uszyte z białego płótna. Na nogach kobiety nosiły trzewiki zwane spotykankami. Z racji bliskiego dostępu do morza, na Kaszubach najpopularniejszą ozdobą był bursztyn.
Strój męski - W dni świąteczne zakładano kapelusze z filcu, wyróżniające się stożkowatą, wysoką główką i wąskim rondem. Koszule męskie szyło się według kroju przyramkowego. Kołnierzyk był wykładany, a rękawy zakańczano wąskimi mankietami. Kamizelki, zwane też liwkami, służyły jako ubranie wierzchnie, ale w zimniejsze dni ubierano jeszcze kaftany i sukmany. Liwki noszone przez kawalerów były uszyte z jasnych materiałów, gładkich lub wzorzystych, natomiast ciemne kamizelki nosili starsi mężczyźni. Kawalerskim ubraniem wierzchnim był węps, czyli rodzaj kaftana uszytego z tkaniny samodziałowej. Wępsy były przeważnie granatowe albo ciemnozielone. Zamożniejsi Kaszubi nosili spodni ze skóry, a biedniejsi na święta zakładali spodnie wełniane. Najtańsze spodnie na co dzień szyło się z płótna.